Παιδιά, περιστέρια

Καλό καλοκαίρι με ευχάριστες αναμνήσεις από τη σχολική μας ζωή!

Παιδιά, περιστέρια

Στου σχολειού τη μικρή αυλή

σε μια ώρα γιορτινή,

στο πρώτο διάλειμμα παιδιά,

κόκκινη είν’ η  χαρά,

τα περιστέρια συναντούν,

το παιχνίδι αρχινούν.

Συμβαίνει μήνες πια αυτό,

άλλο δεν έχουν μυστικό,

περιστέρια και παιδιά,

μία μεγάλη συντροφιά

για τη φιλιά τους θα σου πουν,

την ίδια γλώσσα σαν μιλούν.

Παιδιά, περιστέρια χαρά,

το κουδούνι σαν  χτυπά,

το φαγητό να μοιραστούν,

νεράκι  μαζί να πιουν,

από τη βρύση της  αυλής,

σε μια ώρα γιορτινή.

Κι όταν κλείσουν τα σχολειά,

Ιούνης ανεμελιά,

οι φίλοι κι αν χωριστούν

θα ’χουν μάθει ν’ αγαπούν.

Με του Σεπτέμβρη τη βροχή

ξανά  στη σχολική αυλή.

Χρόνια τώρα  είναι που ρωτάς

πόσο κρατάει μια φιλιά;

Πού η ειρήνη κατοικεί,

να μην πληγώνονται οι λαοί;

Παιδιά, περιστέρια σαν βρεθούν

την ίδια γλώσσα να μιλούν.

                                                                                  Ζ. Τζώρτζη